Zwilazkowiec Alliancer, June 02, 1956

              „ -- „Jty„ 44"- - - wvwwi?jMPEer a)-i7-Wło h i?w'i: ' 'fnźMcfiif&m " v t Pi ™&
3
NR-2-2 „ZWIĄZKOWIEC" CZERWIEC (JUNE 2 - 1956 STR 13
t
?3 iaa
ty"
sie
STESZCZENIE POPRZEDNIEGO ODCINKA
" tatko reiymowym_I~"MJU~S PoI niatUowski" k6ry przy --i tl l
do
JySmunr
lir) t
Anglii lesi nMvjŁjin nwwni iciu-iuKicrniKie- m
Błoński Jtfiynym ego mariemem lesr by sie
bratem blifnlakiem Jankiem osiadłym po wonle
1 ndvnie Na sła:ku obserwuie pilnie Zygmunta politruk
„Vucznik Trupka który zna doskonale stosunki rodzinne
I obawia się ze młodszy kucharz
tioftskiego
mole "wybrać
„olnoK
Ale mnie możesz powiedzieć Umówi-łeś
sie znim że się tu zobaczycie co?
Zygmunt zmarszczył czoło Choć lubił sze-fa
kuchni i choć szef kuchni w zasadzie wzbu-dzał
zaufanie to jednak ostatnie lata „wolności"
n3uczvly Zygmunta nieufności
_1 jie — odpowiedział — nie umawiałem
Rozdział n
UWAGA SZKŁO!
Ranek wstał słoneczny i ciepły Marynarz
z nocnej wachty ziewnął przeciągle spogląda-jąc
na długą kolumnę samochodów ciężarowych
która wjechała na molo
Zygmunt U7szedł na pokład Zaczerwienio-ne
oczy wskazywały że noc spędził bezsennie
Zawiedzione nadzieje i niepokój nie pozwoliły
mu zasnąć Wyszedł na pokład w spodniach i w
szeroko "rozpiętej na piersiach koszuli
— Ładna pogoda — powiedział marynarz
_ daj Boże taką do New Yorku
— Kiedy odpływamy? — spytał Zygmunt
— Chyba koło południa
H Zsrzytneły żelazne wrota luku bagażowego
Zygmunt oparł się o barierę i wpatrzył w wybrze-że
Tragarze portowi znosili na ląd ładunek
przeznaczony dla Anglii
Właśnie jeden z nich wszedł ostrożnie na
pomost dźwigając na plecac dużą skrzynię z na-pisem
„Uwaga Szkło!"
Marynarz z nocnej wachty melancholijnie
żegnał wzrokiem opuszczającą statek skrzynię
— Polska wódka — powiedział — dla An-glików
dla „kapitalistycznych podżegaczy wo-jennych"
jak ich nazywa Trzepka Choć powia-dają
że Anglicy do ust jej nie biorą Wolą whis-ky
i gin
Zygmunt milczał
— Powiadają — ciągnął marynarz — że w
Anglii tylko nasi tę wódkę konsumują Jednak
nasze władze coś nie coś robią dla białej emigra-cji
Zygmunt na ten dowcip nie zareagował
Marynarz przyjrzał mu się uważnie
— Masz kogo w Anglii? — spytał
Wczorajsza rozmowa z „politrukiem" Trzep-ka
wzmogła i tak już drzemiącą w Zygmuncie
nieufność i podejrzliwość Wolał więcej na te-mat
brata nie mówić
— Nie mam — mruknął
Nie mniał już żadnych wątpliwości że Ja-nek
listu nie dostał Inaczej nie mógł sobie wy- -
tłumaczyć dlaczego się nie zgłosił Jeżeli cenzu-ra
przejęła list list w którym Zygmunt określił
panujące stosunki jako „parszywe" w którym
zdradził szczegóły regulaminu okrętowego to
przyszłość Zygmunta nie rysowała się zbyt różo
S£28SSS23g3SS83S8S33338SSSSSS833SS8S3gSS3888333SSS
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
I Aleksander Dumas
a 1 1 £ 1 i a 1 1
! k i W H I 1 M
' IfflD II
STESZCZENIE POPRZEDNICH ODCINKÓW
Miody marynarz Edmund Dantes z Marsylii zostaje
niesłusznie oskarżony o udział w spisku bonapartystów
P" dwóch swych rywali Danglersa który chce zostać
"Pllanem statku na ego mieiscu I Ferdynanda który
Han si o wiglfdy narieczonej Dantesa plęknel Mercedes
"ntes bei sadu wtrącony lostat do straszliwego więzienia
wyspie If W wiezieniu zaprzyjaźnił się z uczonym opa-le- m
Firlą który w chwili zgonu przekazał mu tajemnicę
ukrytych skarbów włoskiej rodziny książęcej Spadów Dan-- s
ucieka z więzienia po kilkunastu latach I odnalazłszy
skarby powraca do Francji by się dowiedzieć o losie
ycn bliskich I wrogów którym poprzysiągł zemstę W
Pobraniu księdza odwiedza dawnego znajomego Caderous-- '
który informuje go o Śmierci głodowej oca o wyjściu
Mercedss zamai za Ferdynanda który stał się w między-nasi- ę
sławnym generałem I politykiem oraz o karierze
I Bogactwie Danglersa
— Niesłusznie skarżysz się że tylko niecn-ym
ludziom dobrze się na świecie powodzi
niesłusznie nad sobą biadasz Diament ten miał
W: podzielony pomiędzy przyjaciół Edmunda I I
t? opowiadania jednak wynika że podział
da- - ny' W6Ż wi?C sam ten UeJnot ł sPrze"
r?wtarzam że wart jest pięćdziesiąt tysięcy
ranków Toteż uważam że suma ta wydźwignie
z D1iy Bierz wiec lecz za to dasz mi ów wek jedwabny który pan Morrel zostawił u
torego Dantesa
f
cferousse bardzo zdziwiony wyjął z sza-ba- w
vWej worek czerwony o wypłowiałych
doVv- - ' P°dał g0 ksiedzu- - Ten wzial worek
daiar ' natychmiast schował na piersiach od- - W w zamian diament Caderousse'owi!
2apyta°j!eni Wsta wzia--
ł kaPelusz rękawiczki i
pr-uT?C-zy
to co mówiłeś było bezwzględną
stkiemu' Polegać na tobie i wierzyć wszy- -
— w~t atrz °icze — odpowiedział Caderousse
łiecrmA te)' izby J'est krucyfiks z drzewa poś-moi- ei ° zaś na ty™ kufrze lezy Ewangelia
WeyfjKny-- Otwórz więc tę księgę i daj mi
cpouiM Pysgnę na zbawienie duszy że
ciałem wiernie wszystko tak jak było
poedr--i — rzek} ksiadz — wierze ci żeś
4e Dsnt prawde- - Badź zdrów i niech pienią-P- n "f3 Przyniosą ci szczęście
i odjechał łychać byo J'ak wsiadl na konia
Pfted'!?"85? P°z°slał sam po chwili stanęła
larsyczaj Z°na' £łabsza i bardziej blada niż
"awda to — Co? com słyszała?
H tS"7--
d0Stali diament na własność?
itott--i Jsst! — odparł Caderousse radoś- -
ftb i"waKany- - — Oto
rrx_ -- i MHąiBsąraaBlBB
&
r
t
m — — _
E
Napoleon Sadek
iSsk
3=3E
(powieść z życia obecnej emigracji)
wo Domyślał się jaki będzie dalszy bieg akcji
Do końca rejsu pewno nic mu nie powiedzą do-piero
w Gdyni zjawią się mundury „bezpieki"
Odczuł niemiły chłód
A może jednak list doszedł? Może jakiś wy- pkaoddeak? zatrzymał Janka? Jakiś poważna przesz-
W gruncie rzeczy o życiu brata wiedział
niewiele Wymieniali listy bardzo krótkie lako-niczne
Janek od czasu do czasu zawiadamiał brata że jest zdrów Nidy nie pisał co porabia
jak mu się powodzi Przed paru miesiącami za- wkoiadomił Zygmunta o zmianie adresu To wszyst-
— Czegoś taki markotny? — spytał mary- narz — Nie służy ci pływanie?
— Owszem służy — odpowiedział prawie
opryskliwie Poszedł w kierunku kuchni okręto-wej
Ale do kuchni nie wszedł Coś go ciągnęło
do luku bagażowego Sam nie wiedział co Mo-że
chciał zbliska spojrzeć na ląd na skrawek
lądu na którym znalazł schronienie jego jedy-ny
brat
Wszedł do luku stanął na uboczu Wsadził
ręce w kieszenie spodni i z obojętną miną przy- glądał się pracującym tragarzom
Zaledwie parę kroków dzieliło go od lądu
Wystarczy przekroczyć pomost po którym' te-raz
ostrożnie stąpają tragarze żeby znaleźć się
poza „żelazną kurtyną" żeby zobaczyć brata
którego nie widziało się długich dziesięć łat
Wysoki barczysty tragarz o czerwonym by-czym
karku wziął lekko na plecy skrzynię z na-pisem
„Uwaga Szkło!" i wszedł z nią na pomost
łączący luk z wybrzeżem Czy poprzedniego dnia
wypił w „pubie" za dużo piwa czy też potknął
się o coś dość że w połowie drogi skrzynia na
jego grzbiecie zachwiała się i Zygmunt odniósł
wrażenie że tragarz traci równowagę Podsko-czył
na pomoc Podtrzymał skrzynię i pomógł
tragarzowi znieść ją na ląd Pomógł również za-ładować
na samochód
— Dziękuję — powiedział tragarz i zawró-cił
na pomost Zygmunt został przy wozie Uś-wiadomił
sobie nagle że jest na lądzie Serce wa-liło
mu jak młotem Obejrzał się — nikt go nie
obserwował Na pokładach jeszcze ruchu nie by-ło
Nikt nie zauważył jego zejścia ze statku Wol-no
przeszedł na drugą stronę wozu Ruszył
wzdłuż kolumny wozów Zdawało mu się że nogi
(niosą go automatycznie W mózgu nie było żad-nej
decyzji inicjatywę przejęły nogi Później
kiedy rozpamiętywał to wydarzenie doszedł do
wniosku że nogi były wyrazicielami jego woli
n uniom SuIIUlJl
iil]illlllllllll!!!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll]lllllllllllll]lll
31 1
lilii
— A gdyby był fałszywy?
Caderousse zachwiał się pod wrażeniem
tych słów
— Fałszywy? — powtórzył — Z jakiej
przyczyny miałby człowiek ten dawać mi fałszy-wy
diament?
— By wydrzeć ci darmo twoje tajemnice
niedołęgo
— Więc to tak — rzekł zduszonym głosem
Caderousse porywając kapelusz — zaraz się o
tym przekonany
— A to jakim sposobem?
— W Beaucaire jest jarmark na który
przyjeżdżają jubilerzy z Paryża Zapytam ich
Ty zaś pilnuj domu za dwie godziny wrócę
— A choćby nawet diament był prawdziwy
— powiedziała do siebie żona — pięćdziesiąt
tysięcy franków to pieniądze ale nie majątek! Rozdział V
WYKAZY WIĘZIENNE
W kilka dni po wypadkach powyżej opisanych
u mera marsylskieo zjawił się człowiek wyglą-dający
na lat około trzydzieści Ubrany był we
frak granatowy w nankinowe pantalony i bia-ła
kamizelkę Z postawy przypominał Anglika
— Szanowny panie — przemówił do mera
cudzoziemskim akcentem — jestem przedsta-wicielem
domu „Thompson i French" w Rzy-mie
Od lat dziesięciu pozostajemy w stosun-kach
handlowych z firmą „Morrel i Syn" w
Marsylii która to firma winna nam jest obec-nie
około stu tysięcy franków 'Ponieważ doszły
nas pogłoski o zachwianiu się tego domu przy-byłem
z Rzymu dla zebrania odpowiednich in-formacji
— Od lat kilku — odpowiedział mer —
losy prześladują pana Morrela Zatonęło mu
pięć statków jeden po drugim a poza tym uwi-kłany
został w bankructwa trzech domów ban-kowych
To wszystko co wiem Czy jednak do-mowi
temu grozi upadek' — nie wiem Osobis-tych
poglądów na te sprawę wygłaszać nie uwa-żam
za właściwe Mnie samemu pan Morrel wi-nien
jest dziesięć tysięcy franków Jest to jed-nak
człowiek wyjątkowej wartości Jeżeli pan
pragnie informacji bardziej ścisłych to proszę
się udać do pana de Boville inspektora wię-zień
ulica de Noailles numer 15 Jeśli się nie
mylę pan de Boville ma u pana Morrela dwieś-cie
tysięcy frankówJako poważny wierzyciel po-winien
wiedzieć więcej o swoim dłużniku
Anglik usłuchał Toztropnej rady i po nie-długim
czasie znalazł się w gabinecie inspekto-ra
więziennego któremu wyłuszczył całą sprawę
— Obawy pańskie — oświadczył pan di?
Boville z rozpacza — najzupełniej są uzasadnić--
_ _ ł W — - a m ~ W A w Mam U iYiuJJeia u4wtpjetrsttfJltA: tlayllaAiAcWtj' iiinaHimlAuwir
nP3
V
2 I
która tkwiła w podświadomości i do świadomoś-ci
jeszcze nie dotarła Nie zdawał sobie dokład-nie
sprawy w jaki sposób znalazł się na początku
kolumny i w jaki sposób wsunął się na załado-wany
już samochód Wcisnął się w szparę mię-dzy
skrzyniami i położył na dnie wozu
Nasłuchiwał czy nikt go nie zawoła czy nie
usłyszy odgłosów pościgu Ale ani ze statku ani
z wybrzeża nie doszedł go żaden podejrzany
dźwięk
Leżał bez ruchu Napłynęły refleksje: czy nie popełnił głupstwa? Czy nie należy zawrócić?
Czy ta naglą ucieczka bez przygotowania bez
pieniędzy bez dokumentów nie jest szaleń-stwem?
Stanęły mu przed oczyma wąskie usta „po-litruk- a" Trzepki rozchylające się w jadowitym
kłójącym uśmiechu Wtedy dopiero mózg zaak-ceptował
to co wykonały nogi Nie! Nie wróci
na statek! Odszuka Janka! Janek mu dopomoże!
Będą razem żyć razem pracować! Byle tylko od-szukać
Janka!
Nie zdawał sobie sprawy ile upłynęło czasu
Wydało mu się że leżał bardzo długo Wreszcie
usłyszał że vkierovca siada przy kierownicy
Drżenie motoru wstrząsnęło wozem Wóz ruszył
#
Widział górne piętra mijanych smutnych ka-mienic
Polem kamienice zniknęły wjechali w
pustą przestrzeń Po odgłosach lokomotyw zo-rientował
się że są w pobliżu dworca kolejowe-go
Wjechali pod jakiś dach Domyślił się że
to rampa kolejowa Wóz stanął
Kierowca wysiadł z wozu i coś zagadał do
ludzi stojących na rampie Zygmunt nasłuchi-wał
Był ciekaw czy coś z tego zrozumie czy roz-pozna
znajome słowa Panna Klara nauczyciel-ka
języka angielskiego w Warszawie zapewnia-ła
go że jest bardzo zdolny i że już nieźle mó-wi
po angielsku Rzeczywiście z panną Klarą mó-wił
zupełnie płynnie Ale co innego z panną Kla-rą
a co innego tutaj Z tego co mówili ludzie
stojący przy wozie nie zrozumiał prawie nic
Nie ruszał się Układał sobie w myślach an-gielskie
zdania które powie kiedy wyjdzie z wo-zu
Postanowił mówić prawdę: że uciekł z okrę-tu
bo zląkł się aresztowania po powrocie że pro-si
o azyl i o wezwanie brata który walczył pod
dowództwem angielskim
Adres brata pamięta} dokładnie: numer i
nazwę ulicy? Eafwa do spamiętania: „Krótkie po- le" — „Shortfield Gardens" numer 44
sumy miała być wypłacona 15 bieżącego mie-siąca
Córka moja dodać muszę za dwa tygod-nie
ma wyjść za mąż No i wyobraź pan sobie
że pół godziny temu był pan Morrel aby mi po-wiedzieć
że gdyby jego „Faraon" nie wrócił
przed piętnastym to nie będzie w stanie uiś-cić
na termin długu
— To zakrawa na zawieszenie wypłat!
— Powiedz raczej szanowny panie że to
zakrawa na bankructwo!
Anglik jakby się zastanawiał przez chwilę
potem zaś rzekł:
— Więc ta wiadomość niepokoi pana?
— Pieniądze te uważam za stracone
— Jeżeli tak to ja tę sumę nabędę od pana
— Pan?
— Tak ja
— Ale zapewne z dużym ustępstwem
— Nie Sto za sto Nasz dom — dodał An-glik
śmiejąc się — nie wyzyskuje podobnych
sytuacji Zapłacę od razu gotówką
Rzekłszy to wyjął z kieszeni paczkę bank-notów
Radość zajaśniała na twarzy pana de Bovi-ll- e
ale powściągnął ją i rzekł:
— Sumienie nakazuje mi ostrzec pana że
może pan nie dostać nawet sześciu za sto
— To już nie moja sprawa Obchodzi to
firmę której jestem przedstawicielem Może do-mó-wi
temu zależy na upadku firmy Morrela ja-ko
konkurencyjnej? Może ją chce podtrzymać?
Tyle tylko powiedzieć mogę że jestem gotów
wypłacić panu tę sumę jeżeli ustąpisz mi swe
do niej prawa Zastrzegam sobie jedynie ko-misowe
— O panie nic sluszniejszego! Zwykłe ko-misowe
sięga dwu procent od stu Tutaj zażą-dać
pan może choćby dziesięciu
— Panie — odpowiedział Anglik śmiejąc
się głośno — naśladuję moją firmę i nie szu-kam
pobocznych dochodów Komisowe którego
się domagam będzie zupełnie innego rodzaju
— Słucham pana
— Pan jest inspektorem więzień?
— Tak od lat kilkunastu
— Prowadzi pan zapewne wykazy wię-zienne?
— Oczywiście każdy więzień ma swoje
konto
— Otóż powiedzieć panu muszę iż wycho-wał
mnie pewien opat który znikł nagle Po wie-lu
latach dopiero dowiedziałem się że był więź-niem
w twierdzy If i tam umarł Pragnąłbym
dowiedzieć się o nim kilku szczegółów
— Jak się nazywa!?
— Opat Faria
— O przypominam sobie! To był wariat
Utrzymywał że jest właścicielem olbrzymich
skarbów i z uporczywością godną lepszej spra-wy
ofiarowywał rządowi coraz to większe sumy
za uwolnienie go
— Biedak! Dawno umarł?
— Jakoś w lutym ubiegłego roku Datę
doskonale pamiętam ponieważ śmierć opata
wiąże się z innym zdarzeniem istotnie zdumie-wającym
Mianowicie cela opata oddalona była
o 'kilkanaście metrów od innego lochu gdzie
przebywał niebezpieczny spiskowiec który naj-bardziej
przyczynił się do powrotu uzurpatora
w roku 1815 Był (o człowiek wyjątkowo zu-chwały
_ „
Rozmawiający przy wozie oddalili się Po
chwili glosy ucichły Widocznie poszli na her-batę
„teatime" — przypomniał sobie słówko z
jednej z lekcji u panny Klary
Wysunął się z kryjówki między skrzyniami
i wyjrzał ostrożnie Rampa była pusta W pobliżu
nie widać było nikogo Zesunął się z wozu
W odległości kilkuset metrów widniał bu-dynek
stacyjny Ruszył poprzez tory w kierun-ku
stacji Szedł nie spiesząc się z rękami w kie-szeniach
zęby odsunąć od siebie wszelkie pozo-ry
ucieczki Widok kilku robotników pracują-cych
na torach w szeroko rozpiętych koszulach
rozwiał obawę ze brak marynarki może zwró
cić uwagę Wyglądał na jednego z nich Uznał to
za dóbr)' omen ze udało mu się zejść z wozu nie
spostrzeżenie Postanowił za wszelką cenę dos'
tać się najpierw do Londynu do Janka i dopiC'
ro razem z bratem zgłosić się do władz żeby
rozpocząć starania o azyl o prawo pobytu
W miarę jak zbliżał się do stacji zwolnił kro-ku
obserwując ruch na peronie Pasażerów by-ło
sporo Spostrzegł kilka mundurów kolejar-skich
Przy budce z papierosami rysował się gra
natowy mundur policjanta Wejście na peron od
strony torów było dość ryzykowne
W ostateczności mógłby zdobyć pieniądze
na bilet kolejowy Majątek który zniósł ze stat-ku
składał się z kilku papierosów pudelka zapa-łek
i małego ręcznego zegarka firmy „Moser"
Zegarek był prostokątny staromodny ale za to
złoty Zapłacił za niego w Warszawie 30 tysięcy
złotych I chociaż zegarek czasem się spóźniał a
czasem śpieszył zależnie od pogody chociaż cie-niuteńkie
złote koperty były już wytarte i popę-kane
na rogach Zygmunt był bardzo z zegarka
dumny i nie wątpił że ma wysoką wartość Mógł-by
więc sprzedać zegarek i -- uzyskać pieniądze
na bilet Jednak wyprawa na miasto celem sprze-dania
zegarka wydała mu się w lej chwili bar-dziej
ryzykowną niż przejazd pociągiem na ga-pę
Chciał jak najprędzej znaleźć się pod opie-kuńczymi
skrzydłami brata Wierzył że z chwi-lą
kiedy dotrze do Janka wszystkie kłopoty się
skończą Janek go nakarmi ubierze i załatwi
wszystkie formalności
Nadjeżdżający pociąg przesłonił peron Zyg-munt
zaczął biec w stronę pociągu Zdyszany
wszedł do' przedziału od strony torów
W przedziale były same kobiety Chciał za-pytać
czy ten pociąg idzie do Londynu ale
zmroziło go podejrzliwe i chmurne spojrzenie
pasażerek które jak na komendę utkwiły w nim
wzrok
— Pan się pewno pomylił — powiedziała
jedna z nich — To jest przedział dla kobiet
Zrozumiał dokładnie co powiedziała A więc
z jego angielskim nie było tak źle Zmieszał się
do tego stopnia że zamiast od strony torów wy-siadł
na peron na wprost policjanta stojącego
obok budki z papierosami Natknął się na jego
w7™k Tluszvl wolno 'wzdłuż pociągu Zatrzy
mał sie dopiero przy ostatnim wagonie Wtedy
się dopiero obejrzał Policjant stał na tym sa
mym miejscu przy budce
w
— Doprawdy? — spytał Anglik
— O tak! Miałem sposobność widzieć go
1810 czy 1817 roku Zbrodniarz ten wywarł
na mnie wyjątkowe wrażenie Jego rysów nie
zapomnę nigdy
Anglik uśmiechnął się z lekka
— Powiada węc pan że te dwa lochy od-dzielone
były znaczną przestrzenią?
— Tak Ow spiskowiec nazwiskiem Edmund
Dantes przy pomocy jakiegoś narzędzia prze-kopał
sobie tunel podziemny którym połączył
te dwie cele
— Tunel został przekopany prawdopodob-nie
celem ucieczki?
— Z pewnością Kiedy opat Faria dostał
silneeo ataku kalalcpsu 1 zmarł Dantes zaprag
nął wykorzystać tę sposobność Zmarłego prze
niósł uo swej cen a sam zająi jego imujscu w
worku w którym zmarły był zaszyty Miał wi
dać nadzieję że go płytko zakopią i zdoła się
potem wydobyć z grobu Ale na szczęśce sam
nas od siebie wybawił
— Jakim sposobem?
— Zamek If nie ma cmentarza Zmarłych
nrzeto rzucają do morza przywiązawszy im u
przednio trzydziestosześciofuntową kulę do nóg
No i biedak poszedł na dno
I pan de Boville roześmiał się głośno Cu
dzoziemiet śmiał się także śmiał się po angieł
sku to znaczy przez zęby
— Tak więc — mówił dalej pan de Bovillc —
gubernator zamku uwolnił się od razu od dwóch
więźniów nader kłopotliwych —od szaleńca i
zbrodniarza
— Musiano jednak sporządzić akta tych wy-darzeń
— Tak akta zejścia
—Otóż chciałbym przejrzeć wszystkie pa-piery
więźniów tych dotyczące Te sprawy bar-dzo
mnie interesują
Inspektor zgodził się bez trudu na prośbę
Anglika i zaprowadził go do kancelarii gdzie
papiery więzienne w najlepszym znajdowały się
porządku Anglik znalazł łatwo akta opata Fa-x- ii
Wertował je długo Następnie wziął plikę
papierów w których znajdowały się dokumen-ty
Dantesa Wszystko znalazł ułożone w porząd-ku:
denuncjację akta przesłuchania prośba pa-na
Morrela na koniec dopisek pana de BoviIle
Odłożył ukradkiem denuncjację którą nastę-pnie
ukrył w kieszeni Potem wziął się do czy- tania aktów przesłuchania i stwierdził że naz-wisko
Noirtiera nie było vi nich wspomniane
Dalej przebiegł oczyma prośbę napisaną w dniu
10 kwietnia 1815 roku przez pana Morrela któ-ry
podkreślał w niej zasługi Dantesa cila cesa-rza
Lecz prośba ta starannie przez Vilłeforta
zachowana stała się silnym argumentem w rę
ku podprokuratora kiedy Napoleon upadł 0-statec- znie
Nic więc dziwnego że pan de Boville nic
dla Dantesa w swoim czasie uczynić nie mógł
i dopisał: „Przejrzane Sprawa przesądzona 0-statecz- nie"
— Dziękuję panu — rzekł Anglik — przej-rzałem
już wszystko Teraz czas abyśmy przesz-li
do załatwienia spraw pieniężnych Proszę o
kwity z podpisem pana Morrela a ja należność
za nie zapłacę natychmiast
Formalności zakończono szybko i obydwie
strony rozstały dę bardzo ze tleble zadowolone
College Photo Studio
499 College St
WA 2-25- 07 — Toronto
NEW ROYAL
TELEVISI0r SEfWICE
Obsługa i reperacja aparatów
telewizyjnych i radiowych
Najlepsze i gwarantowane
wykonanie prac przez wysoko
kwalifikowanych fachowców
— techników
To 6 wieczór moina porozumieć le
w Jęzjku poHMm
3 Bank St Toronto Onłarlo
Tclofon: LE 5-20- 15
Wykonanie zamdulcn natychmiast
Obsługa jirjej całą dobc nS
Jedyny Polski Salon
Plęknokl
Marya's Beauty Parlor
Specjalizacja w trwalej
Ondulacji "Pcrmancnt
Wnves"
216 Bathursł St EM 8-44- 32
Jodyny polski Salon Plęknokl
AGNES BEAUTY SALON
Specalliaca w lrwle ondulcl
farbowaniu I układaniu wlotów
195 HARBORD STREET
(blisko Bathurit)
Tol LE 4-30-
7O
Otwariu wieczorami 6S
POLSKI SKLEP OBUWIA
Stanley Shoe Storo
Obu wio najlcis7}ch firm kanadyj-skich
i angielskich Wszelkie kolory
1 rozmiary
1438 Dundaj St W Toronto
Tcl LE 5-95-
30
Właściciele: D Mazurkiewicz I Syn
INSTALACJE
elektryczne
oraz "water hcaters"
wykonujo
STANISŁAW DABIJ
013 Queen St W
Te! EM 4-2- 67
Mike's Gonstruetlon
WSZELKIE ROBOTY
BUDOWLANE
dźwignie domów — roboty
betonowe — przeróbki kvrnf- -
nów 1 tynkowanie — budowa
nowych garaży w cenie tylko
$700
Tol LE 5-- 1 S96
TANIO — SZYBKO
SOLIDNIE
OFERTA
SPECJALNA
WIECZNA
ONDULACJA
za 14 ceny
od $500 w zwyi
Siilum ile bo cza'
oferty oranlC70ny
Gwarancja dobrego
wikumnija Itiko L
108
mm
Goldenbcrg's
HAIRDRESSIIIG
Specjalista od układania włosów
odpowiednio do twarzy
1138 Dundas St W Toronto
w pobliżu Ooilngton Zakład otwarty wieczorami
Tol LE 1-8-
117
Oddzielne pokoje dla panów 8B
MASZYNY do PISANIA
Tylko 890 tygodniowo
1 będziesz właścicielem tej
pięknej maszyny do pisania
I JSHAROUN CO
781 Quoon St W - Toronto
Dostarczamy w całej Kanadzie
Modern Motors
NOWE AUTA:
Chrysler Plymouth Fargo
Wielki wybór używanych sa- mochodów Każdy samochód1
GWARANTOWANY
Tylko S250 Zadatku
2467 Eglinfon Aye Hast
przy Kennedy Road " i
Toronto — Te!Ł AM 1-7-
744
Pytaj o
MR RUSSEL STUPARYK
s
8
?
Vi
V
m'
1W
I
Mf
Tlił
m
ii§!