Nase Novine, October 17, 1985

              лде-- д im:'w;x;„ ' ';?W№' 1№р fyW'C I'Aftnnr 44fcjWaw"3; — nj, ' - wrowi ?р-чр- ед T"",iS''1jfrr
f ,, KfcSa,--
Ш,--
v ЖV3jl M
кIV
ЗШ
tfs I
s, VJ
n
PoStovano Urednistvo:
Saljem vam cek od $35.00 dohira za
jos jednu novu pretplatu.
Primite drugarski pozdrav,
V. Arar
Hamilton, Ont.
Drajgi prijatelji,
Saljem vam cek od $25.00 za pret-platu
na "Nase novine, Oprostite sto
sam zakasnio, nalazim se u Peru vec
ima dosta vremena i tek sada sam pri-mi- o
novine iz Mexico. Uvek sam mi-sli- o
da cu poslati pretplatu iz Peru-a- .
Primite mnogo pozdrav a svi u ured-nistv- u,
Nikola MilosavljeVic
_ _
Lima, Peru
Stovano Urednistvo!
Prilazem cek od $50.00 za obnovu
moje pretplate koja istice ovog meseca,
a ostalo za fond "Nasih novina".
Ja sam pretplatnik naprednejugosla-vensk- e
stampe od 1930. godine.
Za vreme velike ekonomske krize
30-ti- h godina prosao sam mnogo ne-da- ca
u zivotu a 1927, 1928. i 1929.
radeci u sumi u B.C. i na ''Extra Gan-gu- "
na pumpi, za 35 centi na sat. u
Kemlopsu 1929. uhvatio sam teretni
vlak za Ontario. Tu sam u Sudbury,
cekao dva meseca, da dobijem posao
u Creighton Mine, gde sam ostao na
poslu godinu dana. Nakon toga dobi-jem
otpust, ali sam dobio posao u Inter-national
Mine u Sudbury.
Radio sam 2 nedelje a 2 nedelje bez
posla i toje trajalo sve do konca 1934.
godine. Od tada sam radio po raznim
rudnicima u raznim mestima Ontarija
i Quebeca.
1948. godine sa familijom vracam
se u Jugoslaviju, gde sam zavrsio peto-godisn- ji
plan i ponovo se u 1953. vra-cam
u Kanadu i iznova pocinjem zivot
u Kanadi. Opet se zaposlim u Leich
Mine u Beardmoru gde sam radio 12
godina, dok rudnik nisu zatvorili u
1965. godine. Za skoro svo to vreme
patim od rudarske bolesti, (silikozne).
1969. i prije vidio sam da nije sve u
redu sa mojim plucima, te kazem mom
doktoru da me tacno pregleda, posto
sam radio u rudnicima preko 40 godina.
Compensation Board salje me u Fort
William, u sanatorium, gde su me
drzali 7 pol meseci bez ikakve place
a staracku penziju morao sam cekati 7
meseci bez razlike sto sam presao 65
godina. Nakon tih proteklih meseci
doktor iz glavnog ureda iz Toronta od
Compensation Boarda dosao je i pre-gled- ao
me na sve strane i obecao mi
da ce me izvjestiti u roku od 2 nedelje
o rezultatu ove bolesti, stoje i ucinio.
U pismu koje sam dobio naznacio je
da imam 65 procenata silikozu u plu-cima
i tako su mi odobrili penziju, koju
stalno dobivam a idem svake godine
na pregled pluca.
Ovo pisem radi toga da se drugovi
koji rade po raznim rudnicima, opame-t- e,
neka sami traze privatno snimanje
pluca posto doktori nece da radejedan
protiv drugog. Tri godine moj doktor
je uzimao sliku od prsa, ali nikad nije
hteo kazati, da neSto nije u redu sa
mojim plucima.
Saljem srdacni pozdrav citaocima
"NN" i Urednistvu.
Daniel Aleksic
Thunder Bay, Ontario
Dear Editor: —"'— ™—'
Attatched is a cheque of $50.00 to
be given to the fund of Nase novine in
memory of our dear cousin Mary
Baich, bom in Yugoslavia and died in
Fontana, California on April 1, 1985.
From her cousins,
Vasil Crlenica
Mildred Romandy
Steve Crlenica
Paul Crljenica
SECANJENA PUTOVANJE
SA "LOV6EN" KLUBOM
Kao sto nam je poznato, vekovima kre-ta- o
se Jugosloven "trbuhom za kruhom"
kao sto to cini i danas. Ali vredni, hrabri
i rodoljubivi Jugosloven nikada ne zabo-ravl- ja
svoju zemlju i zavicaj i kao dokaz
za to je i ovaj izlet kluba "Lovcen" po
Crnoj Gori. Najstariji clan u ovom izletu
bila je veteran "Nasih novina" Milica
Miucin, koja o putovanju prica:
"Posle duzeg leta avionom stigosmo u
Novi Sad, gde smo se u udobnom hotelu
odmorili i osvezili a zatim krenuli u prvo
mesto posete Lovcenac, crnogorsko naselje
u Banatu. Dok je autobus jurio kroz naj-ve- cu
zegu letnjeg dana nismo ni primetili
da se blizimo cilju kad nam neko vice: Sta
radi onaj svet tamo? Ugledali smo ogroman
broj ljudi i zatim ispostavili da su svi oni
dosli da nas docekaju kao mile i drage go-st- e.
Dok smo silazili iz autobusa ljudi su
nas primali u zagrljaj, rukovanje, Ijublje-nj- e.
Bila je muzika, pesme i igre za nasu
dobrodoslicu. Mnogima su tekle suze rado-snic- a.
Svi smo pevali "Jugoslavijo", ali
ipak smo morali napustiti Lovcenac i kre-nu- ti
za Cmu Goru. Posetili smo Zabljak,
Cetinje, Titograd, Niksic, i dr. Citave
knjige bi se mogle napisati o lepotama ovih
predela, krsu Crne Gore. Ne znam sta bi
prvo pricala, da Г o Niksicu i rudarima,
il' o ovcarima sa visoke Tare, il' sa mora
kad gledas planine, il' s planina plavi Ja-dr- an
i ribare kad se zorom vracaju kuci.
Veliko iznenadenje i radost bese kad je
nas na putu zaustavila grupa radnih ljudi
koji su culi preko radija da ce tuda proci
jugoslovenski iseljenici iz Kanade. Oni su
zasutavili autobus i uz malo rakije pozeleli
nam dobrodoslicu.
Crna Gora je cuvena i sa njenim plani-nam- a
zelenim od Suma, plavim morem sa
sarenim plazama, drevnim gradovima, zu-bori- ma
bistrih reka i sa spomenicima koji
cuvaju istoriju Crne Gore koja je vekovima
i i -- , i '. i I
bila pod razlicitim okupacijama, sve pod-nel- a,
uvek se hrabro borila i nikad se nije
predala. , Nakon izleta po Cmoj Gori dosli smo u
Beograd, gde smo posetili Kucu cveca i u
njoj se poklonili uvelom cvetu, nasem u
svetu poznatom cvetu sa cetiri slova "Ti-to".
Ova cetiri slova kazu govore o coveku
hrabrosti i sposobnosti koga je ceo svet
poStovao i volio.
Zavrsavajuci poslednju posetu raziSli
smo se a ja sam nastavila put za Rumuniju
— kaze Milica Miucin — za moje rodno
mesto Kraljevac a i to je crnogorsko selo
u rumunskom Banatu.
Da je Kraljevac naseljen Crnogorcima
postoje dokumenta, pismo od petog maja
1597. godine u kome se kaze da je naselje
bilo svojina brace Petra, Gavrila i Stevana
pod okupacijom Turaka. MeStani tvrde da
je neki kralj osnovao selo i zato se zove
Kraljevac, ali se u dokumentu ne pominje
ime kralja i odakle je dosap.
Istorija belezi da je u Kraljevu jedan Tu-ci- n
ubio nekog Jocu da bi mu oteo ima-nj- e
ali da ga je Jovan Bezecic po crnogorski
osvetio istom kaznom.
Danas je Kraljevac u Temisvarskoj zu-pan- iji,
selo prosecne velicine. 1776. go-dine
imalo je 50 domova a danas vise od
150 sa osnovnom skolom na maternjem
jeziku. Crkva je podignuta 1883. godine,
a slavi Durdevdan. Narodne побпје vise
se ne nose, selajci su odeveni kao i u gradu,
samo na starim slikama moze se Jos' videti
narodna nosnja. Kraljev£ani su se od po-stan- ka
bavili zemljoradnjom, stocarstvom
i vinogradarstvom kao i danas. Vredni, go-stoljub- ivi
i veseli Kraljevcani u mini rade,
grade i raduju se novom zivotu, cuvaju
svoje obicaje i prenose ih s kolena na ko-len- o.
Leposava NESTOROV
§
i§
r
§
§
Stovano UredniStvo:
Prilozeno Saljem moju obnovu. Na-lazim
se u bolnici, na pregledu kad se
vratim, javicu vam se.
Pozdrav,
ZareJS. Werlanich
Pittsburgh, Pa
Zelimo Vam dobro zdravlje, i skori
povratak iz bolnice.
UREDNISTVO
Stovano urednistvo,
Saljem vam $40.00 (Cetrdeset dola-ra- )
za obnovu moje pretplate i $5. 00 u
fond novina.
Peter A. Muselin
Pittsburgh, Pa.
PO£ELI HRVATSKI DANI 85
V j o
jetnosti
ADELAIDE (Tanjug) - Otvaranjem iz-loz- be Hrvatska narodna umjetnost iz
zbirke zagrebackog Etnografskog muzeja
na zdanju Festivalskog centra u Adelaideu
pocela je kulturna manifestacija. Hrvat-sk- i dani 85 u Australiji Rijec je o jednoj
od najznacajnijih manifestacija te vrste
odrzanih na torn kontinenta
Izlozba je organizirana u suradnji Mati-c- e iseljenika Hrvatske. Etnografskog mu-zeja
u Zagrebu, Viktorijanskog muzeja u Melbourneu idrugih galerija i muzeja u
Australiji.
Otvaranju izlozbe prisustvovali su mno-g- i
predstavnici australske javnosti i nasi
iseljenici, a otvorio ju je minister za etni-ck- e
poslove Juzne Australije Chris. Sum-mne- r.
On je istakao znacenje te manifestacije,
koja se vec odrzava trecu godinu u Adelai-deu
i Melbourneu i zauzima vrlo vazno
mjesto u razvitku multikulturnih odnosa u
australskoj sredini, te za razvoj kulturnih
odnosa izmedu Juzne Australije, Hrvatske.
Australije i Jugoslavije.
U sklopu te manifestacije uprilicit ce se
retrospektiva crtanog filma Zagrebacke . skole crtanog filma (devet filmova). Bit ce
prikazana izlozba slikara naivca Ivana
Lackovica, a nastupit ce i muzicka grupa
Novi fosili.
Osim u Adelaideu Hrvatski dani ce se
odrzati u Sydneyu, Melbourneu i Perthu, a
izlozba Narodna umjetnost Hrvatske
prikazat ce se jos u cetiri australska gra-d-a
JUZNA AFRIKA
Sukobi u JuznojAfrici blize se, cini
se, kulminaciji: crna vecina izgubila
je strpljenje i odbranom odgovara na
drzavno nasilje bijele manjine.
Juzna Afrika ima ukupno 24,600.000
stanovnika na 1,124.000 detvornih ki-lometa- ra. Glavni grad Pretorija
(739.000 stanovnika) prepustio je legi-slativ- ne poslove Capetownu.
(1,490.000 stanovnika). Od vecih gra-dov- a
tu su jos Johanesburg (1,726.000
stanovnika), Durban (960.000) i East
Rand (848.000).
Juzna Afrika je "parlamentarna re-publik- a"
s odnedavno trodomnim
parlamentom u kome odvojeno sjede
bijeli, obojeni (mjesanci) i Indijci.
Sluzbeni jezici su Aafrikans i engle-sk- i. Crni dine 67 posto stanovnistva,
19 posto su doseljenici iz Evrope (jos
iz godine 1652. kada su sepoceli dose-ljava- ti
Nizozemci), 11 posto su mje-sanci,
a 3 posto Azijati, uglavnom do-seljenici
iz Indije.
Zemlja koja je ostala kao posljednja
tvrdava aparthejda (politike rasnog
podvajanja) zivi od izvoza zlata i dija-mant- a,
vune i metalnih proizvoda.
Aparthajd je postao sluzbenom po-litiko- m
u zemlji godine 1948. Zemlja
je od 1910. godine bila pod britan-sko- m
upravom, i 1934. stekla je suve-reninte- t.
Godine 1899. izbio je Burski
rat (izazvan otporom Bura — nizozem-ski- h doseljenika — britanskoj domi-naciji- ),
koji su Britanci godine 1902.
dobili, i osam godina kasnije formi-ral- i
Juznoafridku uniju, u koju su
ukljudili i svoje[ dotadaSnjekolonije.