Zwilazkowiec Alliancer, May 18, 1960

              mmi
$%$? i IM
Jf 1
Jr?f 4- -
FSi
!u
i
?v %
'#n
v
T$i "
: a
STR
i
I
I
I
Jerzy Seweryn
ES€SM3
(COPYRIGHT BY
Jak gdyby nie słyszała Bolesnymi'
matczynymi oczami patrzvła w kamien-ne
mor7e i bladła coraz bardziej Barba-i- a
pociągnęła ią'za rękę — Siądź E'au-- (
mu upiłaś się zupełnie' Nie trzeba zad- -
rego wiersza Siad — Ewa potrząsnęła j
płową i ocknęła się — Co chcesz izia- -
Aha No dobrze Ai
nrzestań7e rc?ec Irena i tak ci nic nie I
pomoże --No więc jęareK posiucnaj io
dla ciebie
Popatrzyła w okno mrużąc oczy
przeczekała nalot wichru i gwizdnęła le-ciutko
Powiedziała bardzo spokojnie i
cicho skandując powoli:
" 7anim zwiędnie i zieleń i kwiecie
zanim resztki ulecą nadziei zanim ręka
grudniowej zawiei i ruinv i groby za-miecie
— daj mi widzieć spojrzeniem
Męsknionym wszystko to co mą boleść
wspomina dym lecący z naszego komina
pelargonie nad naszym balkonem "
Zaczerpnęła tchu potarła czoło Za-myśliła
się i machnęła ręką Westchnęła
" kada chwila mnie od nich od-dala
a ja stoję i patize daiemno i juz
wieczór wysoko nade mną pierwsze gwia-zdy
ostrożnie zapala Znów dzień mina! "
Glos jej załamał się Opanowała się
jednak i zaczęła znów metalicznie i czy-ito- :
" znów dzień minal 1 niebo znów
płonię jak płonęło nad nami przed lo
kiem I lem niebem jesiennem szet okiem
do gniacd ciattną gromady gawronie Na-f-z- e
gniazdo "
— krzyknęła niemal dusząc się lecz
w tej chwili opanowała się znów Spoj-rzała
w okno i potrząsnęła głową Ru-dawe
jejt włosy zamigotały jak płomień
w drganiach karbidówki
Przełknęła spazm i powiedziała błagal-nie:
n
" nasze gniazdo Zatrzymaj się cza-sie
Nie oddalaj mnie od nich już wię-cej:
od twarzyczki gasijacej dziecięcej "
ynłplirtMfi elr T'niliilncl-- 1 nfn iliunr
dla SzeroKO' zaczerpnęła tchu ł west-chnęła
bd twarzyczki gasnącej dziecięcej
Sr'y'~1 W +~W '" ' F' ' — —mriji
_
"' -
Wsrystkte autorskie [']
Bogucki ze zdziwieniem spojrzał na
mówiącego
— Tu nie chodzi o pana czy o mnie
— odparł —- chociaż nawiasem mówiąc
ja osobiście nie poczuwam się do żadnej
winy ale a tysiące które
— Tysiące wrogów! — przeiwal mu
Paweł — Dziesiątki tysięcy totki mi-liony
No i co? No i co?
— Nie rozumiem pana
— Co tu jest do niezrozumienia?
Narzekamy na zakłamanie bolszewików
rle gdy om raz robią to co głosili jaw-nie
od początku i czego nigdy się nie
wyrzekali ze mianowicie zdruzgoczą każ-dą
na świecie nagle za-łamujemy
lęce! Wkraczają do nas po
to żeby nas zniszczyć czli z walką z
jaką od wieków wiecznych ktoś jeden
nachodził drugiego A my zamiast podjąć
tę walkę kwilimy ze oni nie pozwalają
nam całować ich w dupę! Albo ze nie
chcą znmjkać oczu że będziemy tylko
udawać ich przyjaciół fałszywych przy-jaciół
śmieszna pretensja! — '"Czego ja
się do niego czepiam'' — pomyślał czu-jąc
jednocześnie jak mu ślina' wysycha
w ustach W uschłych badlach nacibrze-Pam- i
glinianek ckały koniki polne —
Co to znaczy co pan powiedział przed
chwila ze nie „poczuwa się do winy?
Względem kogo nie"- - poczuwa sic pan do
winy? Względem bolszewików?! Czy pan
rozumie co pan mówi? Czy pan 'zdaje
sobie sprawę ze" swych słów? ' Właśnie
największą pańską winą jest że nie po- czuwa się pan do winy' Obowiązkiem
pana jest poczuwać się do winy wzglę-dem
wroga! A pan by pewnie ehciaf za-miast
tego jakaś lukratywna posadkę
co? Na przykład w sowieckim banku
co? Wolał se zmienić skó-rę
na pewien czas co? — "Czego ja
chcę od tego człowieka"
— A pan?
— Ja! — wykrzyknął Paweł bezmyśl-nie
Dojechali do lasu właśnie
— No ja podziękuję pięknie — po- siedział Bogucki — i stąd pójdę piecho-tą
Może pan z łaski swojej zatrzyma
na sekundę
— Dziękuję Dziękuję też za pański
szkoda tylko że jestem za stary
już na podobnych lekcji
— To nie niech pan dziękuje
?a lekcje tylko słowa
"!
€S10 McsmiesE
"ZWIĄZKOWIEC")
ciziu?'-Wierszy-k?
chybótljwjch- -
35
r
Urwała Zdumionymi pytającymi o-czar- ni
popatrzyła na Andrzejka Rozpro
mienił się pod tym spojrzeniem siaoiiu-k- o
uderzył w dłonie i szepnął z zachwy-tem:
— Tak
!Z!atch„n„e1ła1 sie znó' w mZnnancisnyęitłla AręcUel' ywjmjiu uuiii — iii: i""5V j"- - " "
mnie w-zi-ęlo
— wykrztusiła ochr) ple —
za dużo tej wódki za dużo
— Usiadz Ewuniu Dość — szepnęła
iiarbara — upiłaś się widzisz
Ciężko usiadła przy stole wpatrz} la
się tępo w butelkę przygładziła włosy
W milczeniu jakie zapadło tym cloś-ni- ej
i chraoliwiej chrobotało żelastwo
miotane nawrotami nocnego wichru Z
daleka iak morze hucalo niskie jed-nostajne
wyjące — u u u
Cienie na ścianach poruszały się cha-otyczne
i poplątane Zielonymi (ak u
drapieżnika oczami powiodła migotliwjm
spojrzeniem po Irtisi tak samo wstrząsa-nej
tym samym bczelośnym łkaniem po
Barbarze no Mokrzyckim Wulęla sar-kastycznie
usta i machnęła lęka — Co
wy tam tozumiccie No? — przysunęła
niedopity kielisek Barbary do siebie
— Ewo!
Roześmiała się niemal lobii7ersko a-!- c
oczy miała suihe i niewidzące — Ej
Bai barko miła nie nudź A coście tak
wszyscy skapcanieli? Popili sie psia
Krew' Irena a przestań juz Chwalit jak
powiedział jeden lejtenant i A prze-prasza- m
A mozebysmy sie tak napili'
— podniosła kieliszek pod światło az
zaiskrzył się martwym fioletowym bla-skiem
— Ech cy ty rozumiesz- - gniaz-do
— spojrzała na Barbaię — Ona to
rozumie — kiwnęła na Irusię — ale ty
już nic Bo masz A jak się ma to się
nie rozumie
Barbara nie odpowiedziała a tylko
splotła pod stołem ręce aż trzasnęło w
stawach
— Nie patrz na nią że barloży —
powiedział Kowalczyk półgłosem do Mo-krzyckiego
— ona takie swoje szusy ma
Io jej kobieca sprawa: jak jej Jędrek w
powitanie kulą dostał Dół dnia u niej
9 V T T y w&mcm'm$m$MWi2g5mi&m$3&
LX
Jóaeł-Mackiew- iez 64 Droga Donikąd W' i
lifs♦ipprawa $gzastrze§iont iS#
anlysowieckoić
przypłaszczyć
wykład
wysłuchiwanie
mnie
Przekazujcpanu
tego który jeździł po pański skarb i
zginął Słowa które widzę dziś więcej
sa warte niz pańskie durne złoto!
— Juz wolałbym przyznam szczerze
zeby mi przekazał raczej złoto Zegnam
Paw cl nie odwrócił się nawet usły-szał
tylko ze gdzieś za nim w lesie
trzasnęła sucha gałązka pod nogą Bo-guckiego
i me myslal o nim Myślał o
czmu ininm myślał ze tak nie powi-nien
wracać ze raczej powinien ukrsć
gdzieś w oz zbliżyć się do domu piecho-ta
niepostrzeżenie w wiedzieć W kaz-dj- m razie postąpić inaczej nie tak jak
na codzien Myślał ze oto moe w tej
chwili nie ma juz własnego domu ani
niczego że Marta może juz aresztowa-na
albo błąka sie gdzieś Ale tak my-śląc
nie mógł sobie jednocześnie tego
uprzytomnić dość wyraźnie po prostu
wyobrazić i jechał dalej drogą otwarcie
poganiając coraz tylko konia z głośnym
turkotem koł wzbijając tuman kurzu
W istocie to co zastał było podobne
do tego czego sie podświadomie spo-dziewał
Mai tę rozczochrana z sinymi
kręgami pod oczami postarzałą nagle
bladą zbrzydła Za przegrodą chlewu
kwiczały głodne świnie Bezład Kury
bezkarnie grzebały w grzędach jarzyno-wych
Pośrodku podwórka leżała porzu-cona
konewka Ale dom stał Był'
— No i gdzieś ty się włóczył cały
dzień! — krzyknęła Marta na powitanie
— Nie wiesz co się dzieje?!
W domu na podłodze porozrzucane
były rzeczy stało kilka otwartych wali-zek
wśród nich na krześle dlaczegoś
balowe pantofle o bardzo wysokich obca-sach
nie nadające się na wymianę Sza-fy
— pootwierane a z szuflad wyster-czał- y rozmaite rupiecie Wszystko ro-biło
wrażenie nieładu tak doskonałego
że niemal sztucznego Paweł nie mógł
się oprzeć wrażeniu że żona w rozpaczy
i gniewie może podświadomie ale w in-tencji
przygotowała na jego przyjazd ten
smutny widok — "Chce uciekać" —
przechodząc kopnął bez złości leżący mu
ra drodze garnek miedziany
— Dokąd? — zapytał i usiadł bez-radnie
Nie odpowiedziała Nachyliła się nad
do połowy wypchanym koszem ruchem
bezmiernej rozpaczy Przez otwarte okno
wdzierał się zapaci ciepłej ziemi i ro
"ZWIĄZKOWIEC MAJ (My) Środa 18 — 1960
na ręku konał I dolad ona skręca się za
nim a gorsza że nie wiadomo gdzie
trupek leży bo zasypane tam wszystko
na amen A kawaler jej JedrkowA- - oj-ciec
na Pawiaku skończył Ale ona pa
nie zuch dziewczyna w powstań u była
cenie o takiej by książki pisać ażeby
świat' wiedział jakie to Polki za War-szawę
biłv się Cały czas tylko na pierw-fz- e
linii na pierwszy ozień O] panie
dzielna była plutpnowy Ewa
— Co tv tam dziadku ćwierkasz o
plutonowym? — wstała i przeciągnęła
sie i znów oczy iej zamigotały półprzy-tomnym
pijackim blaskiem — No a
może bv tak czas z teeo gniazda' —
73nvtała — Co' Chyba iuż po północy?
Ależ dmucha! Słuchajcie
ściany wibrowały posępnym żelaz-nym
szumem Przy każdym slośnieizvm
1'derzeniu wichru słychać było tuk sia-dających
cesiel Ewa uśmiechnęła eip
— Zdrowo bombarduie Idę Chyba
że mnie Mokrzycki do siebie weźmie
Rarbaro Niech mi takiego drusieffo An-drzejka
zrobi co' Bo ten mu sie udał1
Patrzcie — no' A naz Kedzierwzak!
Kędzierski w cieniu kredemika oparł
uolic7f'k o zgiętą w łokciu reke i sm
w naileD=7e posapując Kowalczk dał
mu pr7tyczka w nos
— Roman Hej Roman A przebudź
!ę duraku Tu ci nie kino
Roześmiała się i rozejrzała mętnie-jącymi
oczami — No komu w drogę
temu czas' Jeszcze te?o strzemienneeo i
— ha ida na wiatr! Będę tu Barbarko
teraz częściej bywać na twoieeo blon-dyna
oblizywać się A nie — roześmiała
sie zadzierżyście — zle mówię: to niech
twój blondyn oblizuje sie na mnie Bar-barko
co' Co panie Mokrzycki'
— Coś ty dziś taka rozkoszna —
uśmiechnęła sie blado Barbar"a — A to
wiatru Barbarko miła Zawsze jak
wiatr robi mi sie wesoło: a nuź myślę
to już koniec świata?
— Ty na wiatr nie licz — powiedział
Kowalczyk z powaga — to bomba auto-matowa
załatwi koniec świata
— Co pan wciąż z ta bomba panie
Leonie' Przedtem ciąrlew kółko BOS
a teiaz bez przerwy ta bomba
— No Basiu bo widzę że że z BOS-n- n
ciężko idzie to teraz na bombę sta-wiam
Może nam piędzej gruzy stad
wyrzuci żebyśmy Warszawę budować za-częli
Ja warstatu na Freta potrzebuję
— Nic się dziadziu nie zmieniłeś
— powiedziała z westchnieniem Ewa —
Starówki nie ma Freta nie ma a pan majster Kowalczyk jest! I filozof z niego
taki sam i żarty się go trzymają i pi-jani- ca
i wredny ale czasem to go i w
rękę pocałować można
— Dawno pan zna pannę Iwę? —
zapytał Mokrzycki
— Ja? Ewę? Czy dawno? Ano ze
cześć latek miała jak je pierwszy raz
' mwiwmwwrww
grzanych na słońcu jarzyn
Wskazówki zegara pokazywały za
dziesięć minut siódmą wieczorem gdy
Marta zdjęła go z kredensu i postawiła
na stole Paweł wstał podszedł do okna
i przysłuchiwał się ciszy
— Zegar też chcesz wziąć' — powie-dział
cierpko — To może i krzesło i
kanapę!
Marta opuściła ręce patrzała nań
przez chwilę i nagle wybuchneła:
— Więc co ty chcesz ty?! Powiedz
co ty chcesz?' Co ty chcesz robić?!
— Nic nie chcę — odparł ponuro
— Jezus Maria! Przecież postanowi-liśmy
Przecież sam mówiłeś! Stoisz
z założonymi rekami Boże święty! Co
ty chcesz co tv chcesz? Mieliśmy ucie-kać!
— Dokąd uciekać?
— Ja chyba oszaleję! Dokądkolwiek
uciekać! Ja nie chcę iść do więzienia ani
do obozu! Jeżeli ty zostajesz to powiedz
ja sama ucieknę! — upadła na krzesło
ręce złożyła na stole i głowę ukryła w
lękach — Wszystko przez ciebie! Przez
tę twoją przeklętą niezaradność!
— Więc co mogłem zrobić'! —krzy-knął
w pasji odchodząc od okna — Stali-na
zamordować?!
— Dlaczego inni mogli Dlaczego in-ni
juz dawno mogli coś wymyśleć! Beż
to ludzi przedostało sie do Prus do
Szwecji ja nie wiem gdzie! Wszystko
jedno zresztą co cos robili w knmhi
nowali jakoś sie urządzali nspUnrou-al- i
tylko ty jeden jak idiota trzymasz się
tego przeKiętego domu!
— To ja sie trzymam nr7ttlłtpn
domu' Ja'! A jak przychodzili do mnie
wzy-wa- c mnie Wówczas co" Nie pa- miętasz' Myślisz że ja nie widziałem że
tobie żal było tych kur przeklętych tych
świń czy innego ścierwa! — Pchnąfja-li- ś
koszyczek który spadł na ziemię roz-sypując
drobiazgi — Ty myślałaś że
ja nie widziałem nie czułem tego! A
mogłem już nigdy nie wrócić1
— Ja chciałam z tobą isc a tyś nie
chciał przecież sam mówiłeś
— Mówiłem mówiłem Ty dobrze
wiedziałaś — urwał przeszedł sie po
pokoju umyślnie potrącając rozmaite
przedmioty Przystanął znowu tępo pa- trząc w okno Zresztą teraz też nic
jeszcze nie wiadomo
— O Boże jeszcze tobie mało! Wszy-stkich
wywożą! Wiec powiedz: chcesz
jeszcze czekać?
Milczał
— Odezwij się!
— Ty śmiesz mi wypominać że "inni
coś kombinowali' że "inni się asekuro-wali"!
Ty? A kto mnie nrzeszkodził gdv
ja chciałem właśnie "urządzić się"? Kto
nnie przeszkodził gdy chciałem się o
coś_ zaczepić coś robić jakoś asekuro-wać
bo ja wiem- - Gdy mosłem jeszcze
— Me dokcaczł Nic sie4zjał jak ma
tyłeczek wybębniłem jako 1e moją Kry-się
grubych słów uczyła A były w jed-nych
latach To znakiem tego lat dwa-dzieścia
się znamy A jak bębniłem ją
w palec mnie żmija ugryzła Do teraz
znak mam o ten Od tego sie nasza zna-jomość
zaczęła Pamiętasz Ewka'
— Jeszcze by nie? — wstała i swobod-nym
i figlarnym ruchem uniosła spód-"iczk- ę
i odpięła pończochę Pokazała
palcem małą szramę na udzie — A to
od sprzączki tego paska którym bębni-łeś
dziadziu Co ty sobie myślisz' Ja
♦rż mam pamiątkę pierwszej naszej zna-iomoś- ci
nie byle jaką Panie Mokrzyc-ki
widział pan' Tak' No to proszę po-całować
Juz! — Fe Ewuniu — po-wiedziała
Barbara — nie udawaj go-rse
niż jesteś Ależ cie dziś ponosi!!
Spoważniała obciągnęła sukienkę —
Mówiłam ci: wiatr — powiedziała ta-jemniczo
i oczy miała znów nalane dia-iielstwe- m
— wiatr i noc i Warszawa
Słyszysz'
Za oknem po chwili ciszy znów ło-motało
i gizmiało O szyby drobno i
krótko uderzył śnieżny podmuch Na
norze w wypalonej prozni coś mocowało
się ciężko a o sufit głucho uderzały spa-dające
odłamki ceeiel Spojrzeli na sufit - Ech to zleci nam kiedyś na łeb —
mruknął Kowalczyk — jak amen w pa-cierzu
Będzie jak onegdaj na Ogrodo-wej
Barbara a wyprowadźcie się stad
bo tylko patrzeć jak posypie się I auto
matowa nie naclazy
— Tak — Dowiedział Mokrzycki —
jutro z Wojtczakiem musze i o miesz-kaniu
Wracał powoli do pizytomności Al
kohol mijał mijało wrażenie niedawnej
bliskości Barbary Zwilżył wargi języ
kiem: jeszcze leciutki ledwie wyczuwal-ny
smak wanilii i krwi W dłoni jeszcze
— nieważkie ulatniające sić aksamitne
ciepło jej piersi Spojrzał na Barbarę
na ledwie widoczny różowy znak pod
uchem ślad pocałunku — Tak — po-wiedział
rozjaśniony wewnętrznie —
trzeba prędzej już to nasze gniazdo
— Uśmiechnęła się doń głęboko i jasno
iak czasem uśmiechał się Andrzejek
— Czas' — wstała Ewa — strzemien-reg- o
i w drogę! — Kędzierski wstał
również przetarł osowiale oczy — I ja
leż Odprowadzę panią panno Ewo —
Dziękuję nic Ja i tak w inna stronę
na Narbutta — Zaczepi panią kto —
mruknął niepewnie — To sie odczepi
— błysnęła zawadiacko zębami — mało
o Uż nauczek naodstawiałam? Niedaw-no
jeden na Puławskiej trzy razy z rzędu
ode mnie dostał aż mi się serce krajało
Jak w kaczy kuper
Ko"valczyk rozlewał resztę wódki
Wypili strzemiennego już na stojąco
Wątle echo zapachu skóiy Barbary roz-topiło
się w cierpkim smaku alkoholu
dokończyć Czul że mówi tylko przez
lość i łże strasznie łze ze nic nie mógł
i ze nic by przecie nie pomogło że prze-konał
się "o tym przed chwilą w mieście
że okłamuje Mai te dlatego iż ona nic
nie widziała z lego co on Lze łże i
zamilkł zaciskając pieści
Twarz Mai ty wyrażała straszną nie-nawiść
gdy zaczęła mówić urywanym
głosem:
— Ja ciebie namawiałam żebyś jeź-dził
z przemytem! Ja ciebie nie nama-wiałam
żebyś sobie bral jakąś dziwkę!
Ja nie namawiałam żebyś prowadził ja-kieś
ciemne interesy żebyś włóczył się z
jakimiś typami w rodzaju Nie namawia-łam
ciebie do żadnych do żadnych twoich
kryminalnych sprawek!
— Jakich znowu kryminalnych spra-wek'
— Skrzywił się — Co ty mówisz?
W takiej chwili Marta — Bezwiednie
uderzył w ton żałosny
— Właśnie właśnie w takiej chwili!
— Cóż nam pozostaje w takim razie?
— O to chodzi ze nic1 że nic nam
nie pozostaje! Tylko o sobie potrafiłeś
cale życie myśleć tylko o sobie co w
danej chwili tobie podoba się lub nie
oodoba! Dlaczegoś nie zapłacił tej głu-piej
pożyczki na armię czerwoną'! Bo
tobie sie po prostu nie chciało
Paweł który zatrzymał się pośrodku
pokoju oslupVJy teraz zrobił krok na-erzó- d
i wybuchnął:
— A ty dlaczegoś nie wywiesiła czer
wonego sztandaru?! Gdy wszyscy wie
szali!
Marta zaczerpnęła tchu
— Ach to tak! To tyś dlatego ulotni!
się z domu żeby mi zostawić wolne rę-ce
To tegoś po mnie się spodziewał
tak°! A teraz to ja mam być winna'!
— Idiotka przecież pojechałem do
dentysty — nie mógł dokończyć gdyż
przerwał mu spazmatyczny krzyk Marty:
— Ja nie chwytałam cię za rękę
gdyś odmówił w NKGB podpisania! —
I nagle zamilkła Podniosła głowę jakby
budząc się z zamroczenia i patrzyła roz-szerzonymi
z przerażenia oczami w twarz
męża tak zdumiona własnymi słowami
jak gdyby oczekując że on jej wyjaśni
ich tresc wytłumaczy skąd się mogły
wziaść? Ale on tylko otworzył usta "i
pozostał przykuty na miejscu Nastała
cisza poprzez którą leciała jedynie z
brzękiem osa która zbłądziła do pokoju
i że ślepym uporem jęła uderzać o szy-bę
Oni stali jeszcze chwilę patrząc na
siebie w niemym zdumieniu jakby sie
nawzajem nie poznając Paweł zrobił kil-ka
kroków ku żonie a ona jeszcze nic
nie rozumiejąc odruchowo uniosła lewa
rękę zupełnie jakby się spodziewała cio-su
ale on pierwszy zrozumiał i tylko
objął ją ramieniem
— Ja ja — wybuchneła szlochem
— ja się boję! Ja chcę żebyś mnie ra-towali
J & J HARDWARE
Polski skład tewjrów łclamrch
fjrb naciyń kuchennych oraz pny-boro- w
wodociągowych I ogrzewania
J Stefaniak właść
745 Oueen St W - EM 6-48-
63
Solidna oWuga — Niskie ceny
re?&łtne porady sprawach kana-lizacji
I ogrzewania S
DENTYŚCI
Dr Władysława
SADAUSKAS
LEKARZ DENTYSTA
(drugi dom od Roncesalles)
Pryjmuje za uprzednim telefo- -
'nicznym porozumieniem
Telefon LE 1-4-
250
129 Grenadier Rd S
Dr S D BRIGEL
LEKARZ DENTYSTA
CHIRURG — STOMATOLOG
Specjalista chorób jamy ustnej
riijslcian's A Surgeons' Building
Kancelaria No 270
86 Bloor St W — Toronto
Telefon WA 2-00-
56 2W
Dr M LUCYK
DENTYSTA
2092 Dundas St W - Toronło
Tel RO 9-46-
82 2W
Dr E WAGHNA
DENTYSTA
Godziny: 10—12 i 2- -8
386 Bathurst St — EM 4-65-
15
2 W
OKULIŚCI
Okulistka
Br BUKOWSKA BEJNAR OD
274 Roncesvalles Ave
(przy Geoffrej)
Tel LE 2-54-
93 Rodlny przyjęć: codziennie od 10
rano tlo S tiec w sobót): od 10
do Ą Miecz
Toronło Ont
Hejnał
92W
ouaoury
ADWOKACI lNDTARlIKą
H (ŁUKOWBSAKI' LIR
i R H SMELA BL
POLSCY ADWOKACI
Wspólnicy firmy
Blaney Pasternak
Eagielson L wl::Sml
"BL00RST-0ldLtfyEaAO-
„
NepwrzyTjmoruojnąto wiieczoIrhamieiltnzuiiS„1 nlcznvm porozumieniem
STEFAN A
MALICKI LLA
ADWOKAT OBROŃCA
I
Biuro tel: AT 90301
W soboty i po godŁ g
91 Rumsey Toront'
HU 14361
CM BIELSKI ba bcl
ADWOKAT I NOTARIUSZ !rzjecl lioacroddzoifenTnriaede_lildSgulie m
U Adelaide St West
Yunge st
Toronto — EM 2-12- 5)
tolefonicn m zpaorouzpurmzeiednniiemm
JAN L Z G0RA
ADWOKAT — OBROŃCA
NOTARIUSZ
Tel Biura: LE
1479 Oueen St — Toronto
BEN BA
ADWOKAT I NOTARIUSZ
Mńtti polsku
1147 Dundas St W Toronto
Tel LE 4 1 LE
IIEIFETZ U
ADWOKAT
S HEIFETZ
NOTARIUSZ
Wellington W Toronto Oni
EM 6-64-
51 wieczorami 305
IS
Jan Alexandrowicz — Public
POLSKIE BIURO INFORMACYJNE
Pomoc w sprawach rodzinnych spadkowych i majątkowych w Tulsce — Kontrakty i inne dokumenty Imigracja Incorae Tai
Tłumaczenia
610-- A Oueen St Wetł EM
DOMINION TRAVEL OFFICE
SS Wellington West — Toronto — EM 6-64- 51
S HEIFETZ NOTARY PUBLIC
Załatwiamy sprawnie i solidnie: Sprowadzanie krewnych z Polski
na stałe lub wi?te — Wizy do Polski 10 dni — Wyjazd do
na stałe lub wizytę — Sprawy majątkowe w kraju akty
darowizny pełnomocnictwa małżeństwa przez zastępcę ii sprany
Gwarantowaną przesyłkę pieniędzy i paczek do Polski i Ukrainy
Tłumaczenia notarialne wszelkich dokumentów
Bezpłatna informacja listownie osobiście 1 telefonicznie
MAŁA ENCYKLOPEDIA
POWSZECHNA
Cena $800
Należność najlepiej wysyłać money order'em
Zamówienia kiero-ua- ć do Księgarni
147S Oueen St W Toronto 3 Ont
T Gnebieniowski
NAJNOWSZY SŁOWNIK
ANGIELSKO - POLSKI
s
I
POLSKO ANGIELSKI
z przesyłką $330
$300
Należność najlepiej wysyłać money order'em
Zamówienia kierować do Księgarni "Związkowo
147S Oueen St W Toronto 3 Ont
Niiwi adres
Polskie programy radiowe
Fala Stacla
3-12-
11
48432
8-54-
41
USA
Godziny
Syrena - CieszarWki 610 CKTB niedziela 9—10 rano
29 Humbercrest Bld - Toronto Ont Tel RO
Gębska 620 CKTB soboty 2 po poł
36 Robina Ae Toronto 10 Ont Tel LE 6-82- 65
Polish Show Lang 900 CHML poniedz 10— 1030 wii
848 Maln St Hamilton Ont TeL U 9 2411
wtorek 9-- 930 _wictt
Program
Liii Szuwalskiej 1270 WHLD niedziele 10—
1007 Fillmore Ae - Buffalo 11 NY - FI 4043
Polonia Korpanty 1270 WHLD codziennie 1245— P
761 Fillmore - Buffalo 12 NY - TeL HU 4267
Polka Party Stanisław Jasiński 1120 WWOL corhiennie 10— 11 jano
niechiele 1230—330 pop soboty 11—130 pop- -
jia -- iain st Buffalo 3 NY TeL mu uw PolkaTime
Leon Wycichowski 1050 CJIC niedziele 130—245 P
CJIC Statlon Sault Ste Marle Ont TeL Hu'_
"Biały Onet" Janusz Moszezak CFCL niedziela 230— 330 po P"
138 Third Ave Tlmmlns TeL 1756 J
"Program dla Wszystkich"
E Zamaro CKGB niedziela wiecŁ
87 B Mapie St X Tlmmlns TeL 5E51 Skowroneczek
H Milewicz 1440 WJJL niedziele 93O-1- 0J0
55 Reed Street Buffalo 12 NY - Tei CL 33 i
Głos Polonii VBlf SM-- - "rrv wr fji ywj CHNO nie
Sudbury Polska Fala
K Stańczykowski 1090 CHBS
E ŁUCK
LL
adwokn
NOTARIUSZ
Rd
tel
(przy
Wieczorami
W
GE0RGE
po
8431
G
WA
Notary
"Związkowca"
Dzten
rn
Tel
Ac
Ont
Ont
231 Alblnson SL Ont
dzielą 115-2- -15 P
soboty -- ?£ 5100 King Edward Are Montreal Que TeL HUnter
IS
Tel
UW
Tel
9-91- 75
w-- w
11-4- 5
215
Radio
630
po
I
Si St
w
w w