Zwilazkowiec Alliancer, March 19, 1960

              [ r J"-S- 5i nr " H
'I
f STR 10 "IWĄtKPWlgC" MĄPlgC fMłff) 3t?be? 17 — JćD Jt
f ' 5
rTT
T'
w
n
i
1
Jerzy Seweryn Bkałrabmaireosz!
(COPYRIGHT BY "ZWIĄZKOWIEC")
Litościwy maszynista zadekował kil-- i trwogi Wśród popielisk przedmieścia
ka z nich w tendrze Dojechały tak do
Huciska myśląc tylko o tern co powie-dział
maszynista chowając je w tendrze
— "a jak ziandarm zobaczy to was zwy-czajnie
ustrzeli U nich to we zwyczaju"
Na zakręcie przed Huciskiem zwolnił
maszynę Chyłkiem jedna po drugiej wy-skakiwały
z tendra w mrok i błoto Bar-bara
naderwała sobie" wtedy ścięgno u
nogi Odczekały az wagoniki odjadą
Zostały same ve cztery w gęstwinie
boru w ciemności i deszczu Z daleka
słychać było strzały Na horyzoncie ja-rzyła
się łuna pożaru
Wiedziały że do Słupi jest kilka ki-lometrów
jeszcze i że trzeba iść skra-jem
lasu Błądziły wiele godzin tracąc
resztki tchu ze zmęczenia zanim do-strzegły
jakiś budynek i światła Jak się
dowiedziały później bł to budynek da-wnego
schroniska turystycznego zajęty
teraz przez żandarmerię Podeszły do
furty Przywitała ich seria z rozpylacza
To wartownik strzelał na alarm
Z budki strażniczej wyszło kilku
Niemców Zaświecili latarkami "Wer
da"? — Kobiety z Warszawy — "Vom
Warschau? Raus" Zawiodły Jedna z
nich zapytała po niumiecku o drogę do
Słupi W odpowiedz rozwścieczone
"raus sofort" i trzask z rozpylacza "U
nich to we zwyczaju: ustrzelić" Wtedy
pobiegły przed siebie przewracając się
potykając kalecząc nogi na kamieniach
płacząc W ślad — serie strzałów i re-chot
Niemców
Pogubiły się w ciemności Tamte
dwie gdzieś zabłądziły Zostały same
Zuzanna z Barbarą Barbara ledwie się
wlokła gdyż okropnie pokaleczyła sobie
nogi o jakieś druty Dalej iść już nic
mogły Usiadły pod drzewem smagane
lodowatym deszczem i wichrem i tak
przesiedziały całą noc w oczekiwaniu
zbawczego świtu Nie ma chyba nic
straszniejszego jak ta jodłowa puszcza
w taką groźną czarną październikową
noc
O brzasku gdy we mgle zamajaczyła
wieża kościoła 'w-Słup- i dźwignęły się i
poszlynlc-j:-" Dowlokły się do pierw-szych
domków zamierając ze zmęczenia HSłtftlSS! Józof Mackiewicz Droga Donikąd
cwr
Marta prawic zawsze samotna w do-mu
miała się już czas przyzwyczaić do
częstszego obcowania ze zwierzętami ni-ż- li
z ludźmi Przedwczoraj przyleciały
szpaki Najstarszy z nich nic pamiętał
tak jeszcze spóźnionego kwietnia jak w
tym 1941 roku O żadnym lataniu i zja-daniu
pędraków za pługiem oracza nic
mogło być mowy Skakać pomiędzy wy-st- ei
czającymi ze śniegu oslizłymi skiba-mi
i szukać czego się na pewno nie
znajdzie to zwyczaj godny gawronów
dla których każda rzecz na ziemi i na
niebie nazywa się jednako: "kraa" i
"kraal" Zdumiewające ubóstwo ich ję-zyka
tłumaczyć by można zasiedzeniem
parafiańszezyzną która cechuje na przy-kład
wrony i kawki: ale gawrony są
przecież ptakami też przelotnymi które'
pod swoimi skrzydłami pozwalają prze-suwać
się ziemi z polnocv na
wieże kościelne ubogie podwórka twa-rze
ku niebu obróconych drzew wstęgi
szon kupy śmieci kolo dworców kolejo-wych
pod słońce migające szyny i znów
łasy znów łąki Jednym słowem kraje
cale różnorodne okupowane i nieoku-powan- e
łachy piaszczyste przy jezio-rach
obce zachody i wschody słońca
jakżeby to wyrazić po ichniemu: wielka
przestrzeń 1 wielką wolność: "kraa
kra?" Tej jednostajności wysłowienia
szpak nigdy nie zdoła pojąć O tak pięk-nym
świcie wiosennym jak wzla-tuj- e
na najwyższą gałązkę najwyższego
świerku pod którym stoi psia buda za- dziera głowę i trzepocąc w takt skrzy-dełka- mi
z podniecenia opowiada Marcie
wszystko co widział i o czym pamięta
właśnie że zasłyszał w ciągu ostatniej
podróży Opowiada szybko bezładnie
ciągle bije skrzydełkami po bokach i
często łże Tak więc na południu śpiewał
już słowik: "Klask klask a oto ku-kułka
a oto gwizd krzyk ja-strzębia
długi i przeszywający nerwy
a później ni to wiosenne bębnienie dzię-cioła
ni to zasłyszany terkot karabinu
maszynowego wołanie sojki wołanie
człowieka człapanie kopyt po bruku i
znów trele: tak śpiewa kanarek w o-twart- ym oknie dalekiego stąd domu
het na mieszczańskiej ulicy gdy wiate-rek
ledwo raCzyrporuszać firanką przy
okazji glos fwlepianu który rozchodzi
między żywopłotami dzielącymi o- -
i i —
M
19
w na poł spalonej stodole znalazły je
dyną żywą istotę — wiekowa starowinę
Gryzący dym pogorzelisk warszawskich
dopadł ich i tutaj
Starowina dała im po kromce chleba
i oddarła kawałek spódnicy na zaban-dażowanie
nog Barbary Radziła iść stąd
czm prędzej gdyż w środku miasta są
żandarmi Złe jeżeli je znajdą tu Iść
trzeba polami pod górę patrząc się na
klasztor Potem od figury Pielgrzyma
skręcić w las i pod górę na przełęcz z
kaplicą Świętego Michała Stamtąd zejść
do Bielin albo Kakonina Ludzie tamtejsi
pewnie przygarną Lepiej do Kakonina
bo Kakonin jest dalej od szosy i szwa-by
tam samochodami nie zajadą a na
piechotę boją się bo naszych leś
nych dużo
Przesiedziały w stodole do przedpo-łudnia
odpoczęły i wyruszyły na ten
Kaknnin Lasem łożyskami strumieni
górskich przełęczą dotarły wreszcie do
Kakonina Kilka nędznych chałup w ko-tlinie
nędznych i nieżyczliwych Cho-dziły
od drzwi do drzwi i wszędzie —
"sami jeść co nie mamy Idźta z Bogiem
dalej" Idźta z Bogiem i drzwi za-mykały
się jedne po drugich Znalazły
wreszcie nocleg na jedną noc w ciem-nej
"komorze" razem ze szczurami A
gospodyni była o tyle litościwa że dała
im po kubku mleka choć gospodarz
skląl ją za to To że z Warszawy to
ze na dnie nędzy to że na dnie opusz
czenia i bezradności — nie miało tu w
Kakoninic żadnej ceny "My tu sami
nie mamy co do gęby włożyć Niech
Bóg prowadzi "
Nazajutrz Zuzannie poszczęściło się:
wzięto ją do jednej bogatszej chałupy
"za dzieuchę" do gnoju Baibarze jako
"dzicciatej" poszczęściło się mniej —
trafiła do Banacha do roboty przy bim-brze
bo bimber Banacha szedł jak woda
na całą okolicę aż po Bodzentyn Tak
go i nazywali — "banachówką"
Każdej nocy oczekiwano "ziandar-mów- "
bo partyzantka spod Suchednio-wa
i Opatowa ściągała przez te okolice
na Kielce "Ziandarmy" — jak mówiono
— mieli wszystkie wsie zwyczajnie spa
Wszystkie prawa autorskie zastrzeione
południe
parowozu:
jjt
48(!
!
I
gródki gdzie kwitną róże i na kijach
tkwią różnokolorowe kule niewybredne-go
gustu ludzi lozmiłowanych w cia-snych
nawykach własności prywatnej
Samka zasłuchana siedzi przed domkiem
na ukośnej gałązce jedna łapka wyżej
druga łapka niżej i tylko główkę prze-krzywia
Marta zasłuchana kopie prze-siewa
czarną ziemię pod projektowane
inspekty od czasu do czasu wprostowu-ją- c
się zakasanym rękawem ociera pot
z czoła
W ten sposób mijają ranne godziny
Później ktoś szedł drogą Marta podnosi
głowę uświadamia sobie ze byłoby za
wcześnie Kroki minely zacichłw Szpak
przestał opowiadać i poleciał sobie Mar
ta odrzuca łopatę wraca do domu Na
piogu spotyka ją kot szerokim ziewa-niem
wstaje leniwie przeciąga się wró-ble
na ten jego ruch wołają ostrzegawczo:
l L uuiUUIlia na pomoc lasy UOia rZCKl "Trr lnrrri--1
dziś
"
się
tam
-
i
i
Kot patrzy na nie jak
by wzruszał ramionami z pobłażliwym
lekceważeniem i ociera się o nogi Marty
Kon dostał w południe pół porcji owsa
Słońce stoi wysoko i zaczyna zwolna
mijać
Tak omija domy ludzkie szczęście i
nieszczęście
Na płycie kuchennej rozmawiają ze
sobą bulgotem gestykulujac parą wydo
bywającą się spod pokrywy dwa garnki:
jeden wielki z kartoflami dla świń dru-gi
mały z kartoflami dla Marty i —
Pawła Ale Paweł nie wraca a Marcie
nie chce się jeść Odlewa wodę a odsta-wiając
garnek i cofając się od płyty
następuje kotów i na łapkę Na jego
wrzask odpowiada z rozdażnienienr
— Psiik! Zawsze musisz być pod no-gami:
— Były to pierwsze słowa które
wypowiedziała od wielu godzin Później
cienie zaczynają się wydłużać: szczyt da-chu
stajennego sięga prawie psiej bu-dy
"Jak ją dosięgnie zupełnie" posta-nawia
w duchu Marta ale zapomina
"Jak wierzchołek świerku dojdzie do
płotu" Doszedł Ale jeszcze dużo rze
czy trzeba zrobić w domu Wiec: "Jak
wierzchołek tamtej sesny osiągnie lezą-cą
cegłę" Czas płynie Wierzchołek so-sny
nie osiągnął cegły i nie osiągnie jej
nigdy bo układa sfe" bokiem Co~ robić?
Godzina piąta po południu" -
W ten sposób upłynął pierwszy w
tym roku prawdziwie wiosenny dzień
lić Nocami horyzonty pełgały łunami
złowieszczych pożarów
Zaczęło się pasmo nowych udręk —
męcząca i brudna robota w Banachowej
stodole nikczemna w swej istocie: przy
fabrykacji trującej lury Po kilku dniach
wolała doglądać i karmić zatajone po
różnych schowkach niekolczykowane
świniaki Brzydziła się ich i bała panicz-nie
szczególnie po wypadku kiedy je-den
z nich na pół zdziczały ugryzł ja
w nogę Piana po tym ukąszeniu ropiała
i jątrzyła się przez cały miesiąc
A każdy kawałek chleba każdy kar-tofel
dla Barbary okraszone były u Ba-nachów
— "a sarni jeść nie mamy co
a tu jeszcze takiej dawaj" A jednak
jeść dawano coś nie coś gdyż Banacho-w- a
powiedziała kiedyś — "bo jakby się
jej zmarło — chylo pochówek by ko-sztował?"
Więc raczej ze strachu przect
tym pochówkiem podtykano byle co dla
świętego spokoju
Ratowała ją czasem czyni rnopła
jak mogła stara prawie niewidoma nau
czycielka z Bielin panna Bogusława
Pewnego dnia gdy zima zaczęła się n:
dobre — sama przywlokła iie przo
przełęcz i przyniosła Barbarze sIłh
płaszcz koszulę i pończochy A najważ-niejsze—
przyniosła pierwsze swadomos-sk- u
polskim na Pradze i o tym ze alian-ci
posuwają się na Berlin No i naj
straszniejsze: ze w Warszawie nie został
kamień na kamieniu Gasła nadzieja ja-kiegoś
powrotu Gasło wszystko siły i
chęć do życia
Od końca listopada Banachowic za-czynali
i kończyli dzień jednym i tym
samym: Barbara powinna jechać do szpi-tala
do Kielc bo tu w chałupie rodzic
jej nic dadzą Tu nie przytułek niech
sobie szpitala szuka "Sami jeść nie
maja co a tu jeszcze takiej dawaj"
Panna Bogusława w tym czasie wybiera-ła
się do Kielc do okulisty Solennie o-bicc- ala
być w RGO dowiedzieć się co
i jak z ewentualnym ulokowaniem Bar-bary
w szpitalu na czas połogu Poje-chała
miała wrócić za dwa — trzy dni
Minął tydzień i dziesięć dni a nie wraca
ła Dzień zaczynał się i kończył Bana- -
chowym coraz natarczywszym i złośliw-szym
— "A wkiedy sobie pońdziesz? Bo
jutro ostatni raz żreć damy"
Dni stawały się coraz mroczniejsze
Az w polowie grudnia przyjechali "gra-natowi"
i volksdeutsche z posterunku z
Bodzentyna Za bimbrownię w stodolc-kaza- li
Banachowi oddać wszystkie pie-niądze
jakie miał Padał na kolana za-klinał
się po butach całował Nic —
zabrali wszystko i jeszcze ujawnionego
świniaka i całą skrzynię lachów Bana-chowej
Banacha zbili na kwaśne jabł-ko
i obiecali zawiadomić żandarmów co
tu się dzieje Kiedy odjechali wreszcie
— cala złość spadła na Barbarę że to
--Jwau
Marta czekała do późnej nocy a później
zasnęła nic rozbierając się
Następnego ranka zadzwoniła do
gminy Po dłuższych petraktacjach odpo-wiedziano
jej że takiego tu nic było
Wracając przechodziła kolo domu Win-centego
Rojkicwicza i zupełnie odrucho-wo
pchnęła furtkę Rojkiewicz lazł w tej
chwili po drabinie na strych stajni i z
wysokości odezwał się pierwszy:
— Dzień dobry
— Czy żona wróciła? —
Marta nie odpowiadając na
wicnie
— żona? — zdziwił się
Nie ma jej Pojecha iit
zapytała
pozdro- -
— Nie
wrycia
jeszcze
— Ach jeszcze n:f — powtórzyła
Matta jak we śnie i vy zli zapomniaw-szy
zamknąć za sobą truke Rojkiewicz
patrzył za nią jakiś czas ro czym wzru-szył
ramionami i poszecl ro drabinie
w gorę
cuok
mm
uo ciomu starając się sobie wyobrazić
że podczas jej nieobecności wrócił
Będzie siedział na schodach zły
zastał drzwi zamknięte i zamiast j:ą
zapyta: "Gdzieś tak długo prze
i
i
i
I
przemierzył
do gminy miał uświadomić so-bie
w iż nadzieja ze został
wezwany w błahej sprawie
go na "Okaże
na przykład że zapytają o "dokładny
gruntu posiadam albo
kubaturę domu albo stopień wykształ-cenia"
— i przyspieszał
inną formalność
do wypełnienia jakiegoś kolejnego
kwestionariusza" Zbliżając sę do bu-dynku
gminy był juz zupełnie
spokojny i dlatego skierowanie do
towarzysza Raczenki przeraziło go
było już zapózno na cofnięcie
Raczenko na wchodzącego
mu uprzejmie głowa
powiedział obecnvch w pokoju chło
'Zaczekajcie ja tu mam z towarzy
szem jedna omówienia"
z szacunkiem spojrzeli na
j Raczenko wciąż uśmieehnietv
dził go na korytarz zastanowił się:
tu można spokojnie porozma-wiać?
" — Otworzył jakiei
siedzieli — "7jraz
Tmoże' 'wyjdziemy ład- -
iuwLiai i nsnrał mn
przez nią Dopóki tej warszawskiej
rv tu było nUU nawet wieaziai
o" bimbrze komuś wydać a ci
do "granatowych" Banachowa rzuciła
sie z pięściami — "a póndziesz rnl juz
zaraz stąd? Wont
Za poł bochenka na drogę
oddała w sąsiedniej chałupie ostatnie
co misia z Warszawy — fularowy szalik
u-zegnał-a
nawet z Zuzanną
rzcSŁ było do niej aż na drugi
vsi" a czasu było niewiele: przed
-"5- l-icm musiała zdążyć przejść przez
nrzv kaolicv Swieteso Michała
co kolejki i tam czekać aż przywle-- J
cze sic błędny pociąg z pirytem]
en acnanska (jdv Zuzanna po kuku
dniach" była u Banachów aby odwiedzić
'Barbarę" stara Banachów a powiedziała:
— "A z Warszawy? Nie ma
wała się czegojs i pojechała ao warsza-(T- o
o Barbarze? To o tej
z powrotem"
rą widział dziś rano jak spała z czołem
bezwładnie opartym o parapet
To o tej z tą falą złocistych włosów?
Z tym bezradnym żałosnym uśmiechem
gdy przebudziła się pod jego dotknię-ciem
i przetarła oczy zdumiona że to
już ranek?
Słuchał opowiadania Zuzanny I na-gle
przypomniały mu się Kowalczyko-c- i
o rządzie polskim w Lublinie o woj-w- e: —'"tak ia tam wysiedloną warsza
wiankę wykołowah nasi" To o Bar-barze
)
zdążyła wygramolić się łoży-skiem
strumienia na — zaczął
zapadać zmierzch Mgła nasiąkła śnie-giem
wisiała nisko nad puszczą i góra-mi
białe wieże klasztoru święto-krzyskiego
znikły w nadciągającej za-dymce
Gdy dobrnęła do kaplicy w po-ło"w- ic
kolejce był już zupełny
mrok Usiadła pod kaplicą na
ze świątkiem Michała Dalej iść mo-eł- a
edvż stotov miała poodbiiane do ży
wej krwi Resztki warszawskich panto
felków rozleciały się zupełnie Dy-l- o
dokąd po co Chciała pozo-stać
aż do tego wszystkiego
Byleby prędzej
Nic gdyż nie wiadomo skąd
wyłoniły się dwie postacie mężczyzna i
kobieta posłyszała glosy zdu-miała
się w pierwszej chwili: tu
Żydzi? Zauważyli Barbarę podeszli
chyłkiem "Kobito czego płacze?"
Powiedziała wszystko co i Kobieta
była właśnie mężczyzna — jej
szwagrem — resztki ocalałe z
getta w Nowej z jeszcze
jedną dziewczyną — żydówką kryli się
w staiej gajówce zaszytej w jodłach o
Kilometra siąa a icraz szu po woaę
do strumienia Wystarczyło gdy powie-działa
że jest z Warszawy Szwagier
Szklarz był tez z Warszawy z
Franciszkańskiej
=- - iame%-- a j
pic przyśpieszonym: poszli szosą stą-pając
mimo woli noga w nogę Raczen-k- o
grzecznie rozpytywał o pracę o wa-runki
życia o stosunki rodzinne Pawła
Jednak wyraźnego zainteresowania
a raz przesłonił usta w dyskret-nym
odpowiadał la-konicznie
zaskoczony zastanawiając się
czego tamten zmierza W
nadjeżdżało z tyło auto Paweł cofnął
się instynktownie aby uniknąć ochla-pania
biotem Ale auto z raptownym
zgrzytem hamulców zatrzymało się przy
nich Raczenko urwał jakieś zdanie w
pol słowa zawrócił się i odszedł bez po-żegnania
Natomiast z auta wyskoczył
mlcdy w skórzanym rozpiętym
:a brzuchu płaszczu spod ktoiego prze-ziem- i
na pasie Wicherek
vlo:ov wyłaził mu czapki Był to
w
— Siadajcie — powiedział mrużąc w
uśmiechu niebieskie — "Koniec!"
pomyślał Paweł i siadł na tylnim sie- -
Marta zrobiwszv kilka kioków za- - UT ajcewa rojecnau uo mia-pomniał- a
b%ła czemu wlaśchwn nvtala o sta Kwadratowe plecy szofera płynęły
Weronikę Skupiwszy cala silę woli szlaip"ecl na nierównościach szosy kraj
Pa-weł
ze
powitać
O- -
uciekał szybko —
jeszcze raz w myślach
i poddał sie zbawczej apatii
Okna pokoju nr 208 w głównym
gmachu wchodzilv na boczna
padała?" — Niech będzie niech Hhre n nndprhn!Ptm bruku
będzie — powtarzała sobc w bawilv sie w piłkę icli glosv dochodzilv
wisiNałaa schioężdkaach ksłóieddkzaiał na któarąnad nim sktrazmeśtląed prwzyedraźmniaehmPosstaodlizkoineom Pawzałcazęnłya wychodząc drzwi klucz od pknac długie 2od'zinv badania Nie od-ktoi- ej trzymała w w ręku [czuwał ani" zmę"czenia ani głodu ani
snu ani nawet wstania z te- -
Zanim Paweł długą dro-gę
czas
całej
tylko jakiejś
nie opuszcza ani chwilę
się
obszar który
tak myślał kro-ku
"albo jakąś niezbę-dną
prawie
nagle
ale
decyzji
widok
wstał kiwnął i
do
pów:
sprawę do
becni Pawła
wprowa
i
"Gdzieżby
drzwi bocz-ne
ale tam ludzie a
śTę~przejsc pogoda
ijd r4ei "iowa
zmo
nie nie
Musiała
chleba
Nic się gdyż
iść kra-i:c- c
T7rłv7
toru
jakiś
'ta Pognie
tej któ-w- y
okna?
tej
przeręcz
Nawet
drogi ku
sam sam
nie
Nic
iść ani
tu'
została
Gdy ich
skąd
kobita
iak
Różą
Oboje
Słupi Razem
poi
Róży
a
bez
nawet
ziewnięciu Paweł
do tej chwili
crlcwiek
pistolet
spod
Sajce
oczv
obraź wstecz "Ko-niec"
powtórzył
NKGB
tak Hłinri
tak duchu
kot
Marta
zamknęła
tej chwili
chęci chęci
pełni
Zanim
końca
blond
go krzesła — "Jakże mógł się tego nie
spodziewać jak mógł zlekceważyć?
Szedłby sobie w tej chwili wolnym la-sem
" Pochłonięty całkowicie tym bo-lesnych
uczuciem zawodu w stosunku
do samego siebie odpowiadał machinal
nie prawie nie dobierając słów
Dopiero po długim szeregu oskarżeń
które wytoczył Zajcew a które nie wy-mieniały
ani nazwiska Tadeusza Zakrze-wskiego
ani żadnego z jego pseudoni-mów
ani nikogo z osób bywających w
pralni lub związanych w inny sposób z
całą aferą jednym słowem — wyraźny
brak koordynacji w zarzutach przywró-cił
elastyczność napiętym nerwom Pa-wła
"Nic nie wiedzą" pomyślał z ulgą i
nagle postanowił się bronić" Nie wierzył
w skuteczność obrony nie żeby miał
nadzieję na wypuszczenie ale bv sie
bronie dla zasady dla samego siebie
Przypomniała mu się sytuacja najwięk-szego
niebezpieczeństwa" podczas bitew
w jakich bywał na wojnie gdy człowiek
nie walczy już ani o sprawe"ani o mi- łość ojczyzny ani o godność sztandaru
ani o honor ani nawet o nadzieję Po
prostu walczy o siebie i dla siebie W
mózgu ma pustkę w sercu pustkę waż'
cny Wszystko dalsze odbyło się w tem-n-e pozostają tylko mchy zewnętrzne
WIELKI POST — TO CZAS NA
Wykaz — Na Zadanie — Pisać:
160 Bałhurst Sł! Toronto Onf
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiimiiimi
POZBĄDi SIC
siwego włosu
a będziesz młodszy o laUl
RETDNE
bardzo znany Środek me-dycyny
nadaTwoicmu wło-sowi
kolor pierwotny
i piękny
BEZ UzYCIA FARB
I UTLENIANIA
DzlsidJ przjśllj zamówie-nie
uraz z 5250 na adres:
H iTia I
ANCHOR DISTRIBUTORS
PO Box 1083 Słation "C" Toronto Ont
Obecnie do nabcia w
"MIDTOWN DRUGS"
652 Ouecn St W (rog Palmerston Ave
Toronto Ont — Tel EM 8-72- 00
oraz we wszstKich aptekach
Tjsiace podziękowań — Gwarantowany
zwrot pieniędzy w razie niezadowolenia
Proszę pisać o bezpłatne informacje w
sprawie "Retone na siwe wlosj" l-E- -4
tiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiii
OKULIŚCI
OKULISTKA
J T SZYDŁOWSKA
OD FBOA
Badanie oczu dobieranie szkle! i do-pasowjw-anle
"contact lenses" —
codziennie od 10—7 soboty w łącznie
u lnn eh godzinach za uprzednim
porozumieniom
1063 Bloor St West LE 2-87-
93 (rog Haclock) 17-- P
OKULISTA
S BR0G0WSKI 0 D„
420 Roncesvalles Avt
(blisko Howard Park)
Godziny przjeć od 10—630 oraz za
telefoniczni m porozumieniem
Tel LE 1-4-
251 — CL 9-80-
29
P
Lunsky
IJ i ii
WA 1-3-
924 1
W
łk #
s
Starokrajowa
Apteka
P- - Medwichki!
"Sanifas Pharmw
Wysyłka lekarstw do J
Sf W Tj
IKoio Jiathuist) EM 137 I
DENTYŚCI
Dr V JINDRA
LEKARZ DENTYtł
szkawieigaodamoia pparzcjjeJnetóclwu dprrUtig
WJl iztoyioozra uaprrzewimTepl w
DR T L GRAKOWSKi]
po
514 DundTasl SPIM WBo - lWl
W W SYDORUK
nFWTVCTA
Przyjmuje uprzednim telefo-- Porozumieniu Roncesvalles Avc TBfMU
S £4i
Mówi polsku
- -- ' —' v-v-gg
DR
po nm
80
vi J-JO- OO
Dr
LEKARZ
Przyjmuje za uprzednim tele'J
1_
-
p
tw
DENTYSTA
LE 1-4-
25C 129 Grenadier Rd
470 College Si
Oczy badamy okulary dostosowujemy do wszystkich defe-któw
wzroku na nerwowość na ból głowy Awimy rj0 p
H mim okulista
Władysława"
SADAUSKAS
Okulista
BłdanU — Dopasowywania okularów
wypełnianie recept
godziny przyjęć 930—6
599 Bloor Sf W Toronto Tel LE 5=1521
(Blisko Palmerston obok Bloor Mcdical Center)
Wieczorami przyjmuje po uprzednim umówieniu $lf
ST 8-M-
48 u
Lach Chiropraciic Clinic
Stanisław J Lach DC Władysław J Lach DC
DOKTORZY CHIROPRAKTYKI
prześwietlenia
124 Reneesvalles Ave — Toronto — LE 51211
Łuck Chiropracłic Clinic
BRACIA ŁUKOWSCY
DOKTORZY CHIROPRAK1YK
Specjaliści w leczeniu srtretyzmu reumatjnr3 p!io luabseo =}'j?łf Łi doltfeimusci muskulo
i nawów uraz zasilania i normowania całego
organizmu — X-Ra- y prześwietlenia
1848 BLOOR SI W TORONTO ONT — TEL RO 9-22-
59
140 CHURCH ST ST CATHARINES TEL MU 4-31-
61
1P
APTEKA GARBIAfTA
Właściciel Tadeusz Gardian
Najstarsza polska apteka w Toronto
Wykonujemy recepty ze wszystkich krajów
Piszcie Ztaemleófwonieunjciaie wlyusbjłazmgyłasznaajtcyiechmsięiasot sobiście
Popierajcie polska aptekę
WYSYŁAMY WSZELKIE LEKARSTWA DO POLSKI
I INNYCH KRAJÓW EUROPY ORAZ DO USSR
297 Roncesvalles Ave Tel LE 6-30-
03
ONT
Gzy chcielibyście uzyskać $2500?
— Jeśli zakupicie od nas
zawrzemy bezpłatny kontrakt na
687 OUEEN ST
TORONTO
546 Queen
Telefon
oczu
oliwę
obslJl
waszego pieca przez 24 godzin
Wartość lakiego kontraktu wynosi S2500
TORONTO _ LE 6-685- 5?
SPÓŁDZIELNIA SPOŁEM
TORONTO - LlM
I CL cm " —
WYSYŁAMY PACZKI PEKAO ŻYWNOŚĆ MAT&
MAŁY LEKARSTWA WĘGIEL I RÓŻNY SPRZP
A SKŁADZIE SPOŁEM MOŻNA NABC M
WkSYŁKE LUB DLA SIEBIE MATERIAŁY CHL
STM WEŁNIANE SWETRY PŁÓTNA KOSZCIJ
I DsNE DROBNE KONFEKCJ- E- PO" NISKICH
Cennik PEKAO i Lekarstw przesyłamy na iądanie-- E